Zaterdag 18 nov 2023 (Anouk)
Afgelopen dagen zijn er vele ontwikkelingen geweest. Ik (Anouk) wil jullie kort bijpraten over de afgelopen dagen en vandaag.
Woensdag 15 november kregen wij in de middag het bericht dat pap een hartinfarct gehad heeft en dit geleid heeft tot een hartstilstand. Ze hebben hem gereanimeerd en naar Zwolle gebracht, daar is hij weer gereanimeerd. Na onderzoeken + ingrijpingen heeft hij voor de derde keer schokken gekregen. De artsen doen wat ze kunnen en de aankomende 24 uur zijn beslissend.
16 november 2023
24 uur is om! Ze hebben een hersenscan gemaakt en er is goeie hersenactiviteit!💪 Maar er is ook ondervonden dat zijn Nier het niet meer doet. (En hij heeft er maar 1...). Ze sluiten een apparaat aan die de nier ondersteunt (dialyse).
In de nacht van 16 op 17 november hebben ze paps koelingsapparaat uitgezet en moest hij zijn eigen lichaamstempratuur controleren, maar lopende nacht kreeg hij koorts en hebben ze het apparaat weer aan moeten sluiten.
17 november 2023
Ze doen een SSEP-test. Een test waarvoor pap van de beademing af moest en waar ze meten of de prikkels van zijn vingertoppen doorkomen bij zijn hals en hersenschors. Tijdens het gesprek met de arts kregen we de uitslag: zowel links als rechts kwamen de prikkels in de hals aan, maar slechts 1 kant in het hersenschors. Dit is uitzonderlijk. 'Normaal' zouden beide prikkels wel of niet aankomen in het hersenschors. Maar doordat er één prikkel wel doorkwam heeft het zin om verder te behandelen! Echter kregen we ook te horen dat de kans dat hij niet wakker zou worden groter is dan wel... Ze geven hem tot maandag de tijd om verbeteringen te laten zien en om wakker te worden (dit kan in vele gradaties van bewegen, tot knijpen met zijn ogen, tot een traantje of in het beste geval pratend). Waarop ze maandag een nieuw plan gaan maken. Wat zijn dit enorm spannende uren/dagen.
In de avond stonden we te kijken en te praten tegen pap en toen gebeurde er wat: Hij beweegt zijn benen!
18 november 2023
Ik heb in de ochtend bij pap gezeten, hij bewoog niet alleen zijn benen, maar ook zijn pols en pakte mijn hand steeds strakker vast. Later op de dag hebben we zijn heup, schouder en mond zien bewegen en liet hij af en toe een traan. De verpleging merkte aan de bloeddruk, hartslag en waarden dat hij onze aanwezigheid voelt en erop reageert. De verpleging moest de medicatie hier meerdere keren op aanpassen.
Ondanks deze vooruitgangen, ligt pap nog steeds kritiek en is nog niks zeker. Wij wachten nog steeds in spanning af, maar hebben hoop. Maandag zullen de artsen weer overleggen en een plan maken.
Pap wat ben je sterk, hou vol!
We zijn bij je ❤️